Jeszcze kilka lat temu rozwój zawodowy na skalę międzynarodową oznaczał przeprowadzkę do innego kraju. Dziś wystarczy odrobina odwagi i stabilne połączenie sieciowe, aby dołączyć do globalnej społeczności zawodowej. To transformacja, w której środowisko akademickie oraz młodzi ludzie mogą odegrać decydującą rolę.

Na egzaminach ustnych i rozmowach rekrutacyjnych wiedza stanowi podstawę, lecz sama znajomość materiału rzadko wystarcza. O sukcesie często decydują pierwsze chwile spotkania. Zanim kandydat zacznie mówić, osoba oceniająca wyrabia sobie obraz jego charakteru i kompetencji na podstawie komunikacji niewerbalnej. Składają się na nią ruchy i gesty, sposób, w jaki ktoś siedzi lub stoi, intensywność i kierunek spojrzenia, a także ogólna prezencja. Wszystkie te elementy układają się w ramę interpretacji, przez którą przepuszczamy późniejsze argumenty i odpowiedzi. Choć pierwsze wrażenie wydaje się indywidualne, opiera się na wspólnych schematach psychologicznych. Dzięki nim w ułamku sekundy przypisujemy drugiej osobie profesjonalizm albo wręcz przeciwnie – zaczynamy jej nie ufać.

Informatyka od wielu lat przyciąga kandydatów na studia i wciąż pozostaje na szczycie listy najchętniej wybieranych kierunków. Według danych Ministerstwa Edukacji i Nauki, w roku akademickim 2023/2024 na informatykę aplikowało ponad 43 tysiące osób. Tak duże zainteresowanie sprawia, że start zawodowy w tej dziedzinie staje się coraz większym wyzwaniem. Choć branża intensywnie się rozwija, a zapotrzebowanie na specjalistów nie słabnie, rynek pracy na poziomie juniorskim ulega szybkiemu nasyceniu. Absolwenci z podobnym, ogólnym zestawem umiejętności muszą liczyć się z silną konkurencją. W takiej rzeczywistości prawdziwą przewagę zdobywają ci, którzy decydują się na mniej oczywiste kierunki rozwoju i świadomie wybierają własną ścieżkę.

Czy o Twojej przyszłej pracy może zadecydować algorytm? Obawy przed tym, że sztuczna inteligencja ograniczy możliwości zatrudnienia, ma już większość młodych osób – podobnie myśli 60% Polaków. Nic więc dziwnego, że podczas wyboru kierunku studiów pojawia się pytanie: „czy człowieka w tej profesji da się zastąpić maszyną?”. Mimo zawrotnego tempa rozwoju technologii istnieją jednak dziedziny, w których przewagę daje empatia oraz wrażliwość, a nie cyfrowe narzędzia.

Codzienność coraz częściej przypomina niekończący się potok informacji i sygnałów. Trudno oderwać się od ekranów, kiedy wiadomości z komunikatorów, skrzynki pocztowej i serwisów informacyjnych nieustannie domagają się naszej uwagi. Już w 2017 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne zwracało uwagę na to, że osoby nadmiernie korzystające z urządzeń mobilnych odczuwają wyższy poziom napięcia psychicznego niż te, które potrafią odłożyć telefon. Od chwili publikacji raportu „Stress in America” sytuacja nie uległa poprawie – wręcz przeciwnie. Sięganie po smartfona, by sprawdzić nowe powiadomienia, stało się rutyną, często wykonywaną bezwiednie. W realiach, gdzie oczekuje się ciągłego doskonalenia, uczenia i porównywania się z innymi, presja płynąca z życia online staje się realnym obciążeniem, z którym młodzi zmagają się każdego dnia.

Dzisiejsi studenci postrzegają okres akademicki nie tylko jako czas na przyswajanie teoretycznych podstaw, ale również jako okazję do aktywnego poszukiwania własnej ścieżki kariery poprzez zaangażowanie pozauczelniane. Dorastając w cyfrowej rzeczywistości, gdzie dostęp do cyfrowych narzędzi, kursów internetowych czy oprogramowania kreatywnego jest praktycznie powszechny, młode osoby mają możliwość pielęgnowania swoich zainteresowań w dowolnej sferze i integrowania ich z kierunkiem kształcenia. Inicjatywy pasjonackie – działania podejmowane z wewnętrznej motywacji, od pisania specjalistycznego bloga po udział w tworzeniu start-upu – stają się organicznym uzupełnieniem formalnej nauki oraz metodą na eksplorowanie obszarów, które autentycznie ich angażują. Z punktu widzenia przyszłych pracodawców takie przedsięwzięcia są bezcennym źródłem informacji o kandydatach, ponieważ eksponują ich inwencję twórczą, sumienność i determinację w dążeniu do wyznaczonych celów. Aktywności podejmowane obok studiów pozwalają zrozumieć praktyczny wymiar projektów – od fazy koncepcyjnej, przez realizację, aż po promowanie wyników. Za sprawą takich doświadczeń pasja przestaje być wyłącznie rozrywką, a staje się istotnym atutem na ścieżce kariery.